Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει κατά καιρούς για "κρίση της Δημοκρατίας".Η Δημοκρατία λοιπόν όπου από τα συνθετικά της ,μπορούμε να καταλάβουμε πως νοείται ως η εξουσία του λαού ,το πολιτικό εκείνο σύστημα που οραματίστηκε ο Κλεισθένης,(ο οποίος εξορίστηκε δις από τους Αθηναίους ),και θεμελίωσε ο Σόλωνας , περνάει κατά καιρούς κρίσεις ,όχι επί της ουσίας του πολιτεύματος ,αλλά στην συνείδηση των πολιτών της.
Η Αθηναϊκή Δημοκρατία από τα γεννοφάσκια της αντιμετώπιζε αναρίθμητους εχθρούς ,πέραν από την ολιγαρχική Σπάρτη ,ο κολοφώνας της κρίσης ήλθε με τους Περσικούς Πολέμους.Το δίπολο που σχηματίστηκε δεν αποτελούνταν μόνο με την Αθήνα και τη Περσική αυτοκρατορία ,ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο ήταν ένα δίπολο ανάμεσα στην Δημοκρατία και την μοναρχία.
Οι Αθηναίοι ,οι οποίοι αρέσκονταν ήδη στη νέα τους εφεύρεση και εκ του αποτελέσματος των Περσικών Πολέμων ,δεν θα άφηναν τίποτα να καταλύσει το νέο πολίτευμα ,κατέληξαν να εξορίσουν τον Θεμιστοκλή .Μετά την νίκη του στην ναυμαχία του Αρτεμισίου ,είχε αποκτήσει πολλούς οπαδούς και εξελίχθηκε σε ηγεμονική φιγούρα.Ο Θεμιστοκλής ενίσχυσε με τις πράξεις του ακούσια την ατομικότητα ,που κίνησε συθέμελα τον πυλώνα της Δημοκρατίας ,τις από κοινού αποφάσεις. Οι δημοκρατικοί Αθηναίοι για χάρη του πειραματικού πολιτεύματος ,εξόρισαν τον άνθρωπο που λίγο καιρό πριν κατάφερε το ακατόρθωτο να νικήσει το Πέρση Αυτοκράτορα και να τους χαρίσει αυτό που αγαπούσαν περισσότερο ,να ορίζουν δηλαδή οι ίδιοι τη ζωή τους, με την κατηγορία του "Μηδισμού" ,της συνεργασία δηλαδή με τους Πέρσες.
Οι Αθηναίοι ,οι οποίοι αρέσκονταν ήδη στη νέα τους εφεύρεση και εκ του αποτελέσματος των Περσικών Πολέμων ,δεν θα άφηναν τίποτα να καταλύσει το νέο πολίτευμα ,κατέληξαν να εξορίσουν τον Θεμιστοκλή .Μετά την νίκη του στην ναυμαχία του Αρτεμισίου ,είχε αποκτήσει πολλούς οπαδούς και εξελίχθηκε σε ηγεμονική φιγούρα.Ο Θεμιστοκλής ενίσχυσε με τις πράξεις του ακούσια την ατομικότητα ,που κίνησε συθέμελα τον πυλώνα της Δημοκρατίας ,τις από κοινού αποφάσεις. Οι δημοκρατικοί Αθηναίοι για χάρη του πειραματικού πολιτεύματος ,εξόρισαν τον άνθρωπο που λίγο καιρό πριν κατάφερε το ακατόρθωτο να νικήσει το Πέρση Αυτοκράτορα και να τους χαρίσει αυτό που αγαπούσαν περισσότερο ,να ορίζουν δηλαδή οι ίδιοι τη ζωή τους, με την κατηγορία του "Μηδισμού" ,της συνεργασία δηλαδή με τους Πέρσες.
Η δημοκρατία θέλει θυσίες ,που πολλές φορές την κάνουν να χάνει την φύση της.Δεν χρειάζεται μόνο η σοφία της Αθηνάς ,πολλές φορές η θυσία του Προμηθέα είναι απαραίτητη (Ν. Λυγερός). Ήταν μία εποχή όπου δεν υπήρχε χώρος για ήρωες ,μόνο για τέρατα ,όπως οι Πέρσες που κατάφεραν άθελά τους να συνενώσουν τους Έλληνες για ένα σκοπό ,να νικήσουν το τέρας.
Πώς λοιπόν καταλαβαίνω εγώ την κρίση της δημοκρατίας; όχι ως μία καθ'αυτή κρίση της ,μα μία κρίση του γνώθι σαυτόν. Επειδή δεν είναι υλικής φύσεως να στο στερήσουν απομακρύνοντας ή κρύβοντας είναι κάτι τόσο νοητό που και οι περιστάσεις να μην το επιτρέπουν θα γίνει στάχτη και όταν βρεθεί το κατάλληλο χώμα θα γίνει πάλι φωτιά. Εάν από μόνος σου δεν καταλύσεις τη δημοκρατία παύοντας να πιστεύεις και να παλεύεις γι'αυτήν ,κάνεις δεν μπορεί να στο επιβάλει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου